शब्दको नाता कस्तो हुन्छ?
भावको शक्ति कति हुन्छ?
समान विचार अनि मनको मिलन
त्यहाँबाट सिर्जित एउटा मिठो
अञ्जान सम्बन्धको अनुभूति १
शब्द भेटले जुरेको यो परिचय
सोचाई भन्दा फरक छ
रत अदितीय विश्वास रह्यो
कुन तत्त्वले जुराउँछ होला ?
तिमीलाई नै सोध्छु
अपवादमा तिमी हुनुको रहस्य
के तिमीलाई थाहा छ?
मन पढ्न सकेरै त हो
यति धेरै आशक्ति भएरै होला
मिठो अविस्मरणिय भेट हुनु
केही पल तिमीसँग व्यतित गर्नु
संयोग मात्र त पक्कै नहोला
तिमीलाई थाहा छ?
तिमी बोलीले रुखो भए नि
मिठा सताइको खानीजस्तै छौ
तिम्रा ती कथाहरुमा
उत्साहको चमक जस्तै
जब तिमी मुस्कुराउँछौ
लाग्छ,
हिमाल खुलेको जस्तो
अँधेरीमा चकमन्न उजेली
माया अनि विश्वास हुनु
कुन कारण हो खै ?
तिमीलाई थाहा छ
तिमीसँगको भेटपछि
बोलेपछि, हेरेपछि
म मैजस्तो रहिनँ सायद
तिम्रा ती कथाका पात्र बन्दै गएँ
कविताका हरफ बन्दै गएँ
के तिमीलाई त्यस्तो लागेन
तिम्रो लेखाईको शब्द बन्दै गएँ
हरेक शब्द अनि भावभित्र
बिस्तारै समाहित हुँदै
म आफ्नो छायाँ तिमीभित्र खोज्दै गएँ
र त अलिअलि गर्दै लय कोर्दै गएँ
आफैँमा सीमित म,
तिमी सामु मन खोल्दै गएँ
ओठमा मुस्कान थप्दै गएँ
तिम्रा पदचाप पछ्याउन थालेँ
तिमीत भन्थ्यौ नि
नक्कली, कति नक्कल गर्न जानेकी !
साँच्ची ! आजकल माहोल नै यस्तै पो छ त !
तिम्रा मायालु शब्दहरुमा आफैँ भेट्छु
लयमा, तालमा आफ्नै विम्ब देख्छु
तिमी त भन्थ्यौ नि
मेरा आँखा पढ्न अनि बुझ्न सक्छौ भनेर
के साँच्चै, तिमीले मलाई पढ्न सक्यौ
के साँच्चै, तिमीले मलाई पढ्न सक्यौ
तिमी त अनगिन्ती किताब पढ्ने मान्छे पो !
तिमी भन्थ्यौ
मास्तिर हिँड्न नछाड्नु
उकालो नचढी
टाकुरामा पुग्न सकिन्न
त्यही पथमा उडान भर्दैछु
आफ्नै पाइतलाका सुस्केरा सुन्दै
तिमी त मन पढ्न सक्ने मान्छे पो त !
यी आँखाहरुमा हेर न गहिरिएर है
रहर खुशीहरु सल्बलाएका छन्
तिमीसँग छुट्टिने बेला गह भरिएर आउँदा
तब महसुस गरेँ
तिमीसँगको आफ्नोपन माया
समय बित्दै जान्छ
तर,
अँह तिमीसँगको भाव उस्तै उही नै
शब्द भावको नाता कस्तो हुन्छ ?
एक हेराई अनि बोलाईको साथ
कति मजबुत हुन्छ ?
के तिमीले महसुस गर्यौ?
तिमी त प्रायः यात्रा गर्ने मान्छे
जीवनका विविध पाटो पहिल्याउन सक्छौ
एक यात्रा त तिमीसँगै गरुँझैँ लाग्छ
के तिमीलाई त्यस्तो लाग्दैन ?
आखिर जीवन यात्रा न हो
मेरो मन बिछ्याएकी छु निसङ्कोच
तिमीले दिएको रातो डायरीमा
तिमी लेदेखाएका मुटुका लिपि कोर्दैछु
रातो रङ पनि त सूचक हो नि
हरेक हरफमा तिम्रो सम्झनासहित
तिम्रो त्यो मायालु मुस्कान
तिम्रा स्पर्शका मनोभाव छन्
स्मृतिका ती पानाहरुमा
शब्द मात्र छैनन्
मेरा अदृश्य पाटाहरु छन्
मेरो मन छताछुल्ल पोखिएको छ
कच्ची ती पानाहरुको पहिलो पाठक
तिमी बनौझैं लाग्छ
के तिमीलाई त्यस्तो लाग्दैन?
नलागे नि गुनासो चाहिँ छैन ल
जीवन सधैँ सोचे जस्तो त कहाँ हुनु र?
साँच्ची तिमीलाई त्यस्तो लाग्दैन ?
फिर्दै आउने माया भन्दा फरक
अन्जान तर आत्मीय
तिमीसँगको सामीप्य
रोक्न सक्ने भए त्यो पल
त्यो पहिलो समयलाई रोक्ने थिएँ
त्यस्तै न्यानो त्यस्तै प्रदिप्तता
त्यस्तै त्यस्तै मीठो आहा !
रातो डायरीका रङ्गीन भावहरु ।
लेखक : रस्मिला कवाङ “रश्मि”
